ادامه »

وقتی یه راننده ورود ممنوع رو وارد میشه یا سبقت نابجا می گیره،توسط پلیس متوقف میشه و برگه جریمه رو میدن دستش.راننده ناراحت میشه ولی میدونه چون خلاف کرده و قانون رو زیر پا گذاشته جریمه شده و میدونه بخاطر حفظ جان خودش و دیگران بعضی قوانین رو گذاشتند،برای همین سعی می کنه دیگه خلاف نکنه تا اینطور متضرر نشه.

ما انسانها هم تو زندگی بعضی مواقع خلاف می کنیم و وارد ورود ممنوعهای الهی میشیم،خدا هم دستور ایست میده،گوشمونه می گیره و یه جریمه میده دستمون.

میدونید ورود ممنوعها کدومند؟

همونایی که خدا گفته انجامش ندید،مثل تهمت زدن، غیبت کردن، دروغ گفتن، بی حجابی و بد حجابی کردن، حرام خواری، حق یتیم خوردن و……….. .

ولی ما به راحتی در مورد دیگران صحبت می کنیم،یه جوری ازشون میگیم که انگار ما معصومیم و از گناه بری هستیم. دین ما میگه:چیزی رو که با چشم خودت ندیدی نگو،حتی اگه دیدی نباید پیش دیگران بازگو کنی و آبروی یه بنده خدایی رو ببری.

وقتی مرتکب این خلافها شدیم جریمه میشیم. بعضی از این جریمه ها رو شرع تعیین کرده ودر صورتی که مشخص بشه فلان شخص ،فلان خلاف رو انجام داده،قانون فرد رو مجازات می کنه.

اگه تو زندگی گناهی انجام دادیم و بعد به بلایی مبتلا شدیم نباید از خدا گله کنیم،بدونیم خدا جریممون کرده که به اشتباهمون پی ببریم،بدونیم خدا دوستمون داره که سریع اشتباهمون رو بهمون گفت تا گرفتارتر نشیم والا خیلی از خلافکارا هستند با اینکه خلافشون سنگینه،از لحاظ ظاهری مشکلی ندارند،اینارو خدا به حال خودشون رها کرده تا گرفتارتر بشن،بعد تو اون دنیا به حسابشون برسه،البته ناگفته نمونه که اینا هم وقتی خلافشون کوچیک بود،خدا بهشون اخطار داد ولی اینا گوش ندادند و به کارشون ادامه دادند.

امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:

زکات چشم به دیده عبرت نگریستن و چشم پوشی از شهوات و مانند آن است.