همینکه تحصیلاتشون میره بالا دیگه #خدا رو بنده نیستند،میرن تو کار رقابت با خدا.یه جوری به دین و اصل و فرعش ایراد میگیرن که هر کی ندونه فکر میکنه اینا از طرف خدا دین جدید و به قول امروزیها ،یه دین آپدیت شده آوردن.خودشون چیزی ندارند هر کجا باد بوزه همون سمت میرن،هرچی بهشون بگن بدون هیچ قید و شرطی قبولش میکنند.

خیلی جالبه تو کشوری که مردمش مسلمونند با بالا رفتن سواد،دین سقوط میکنه.ولی تو کشورهای غیر مسلمون ،هرچی علم بالاتر میره،خدا رو بیشتر میشناسند و به حقانیت اسلام ایمان میارن و نتیجه اش ،تشرفشون به دین مبین اسلامه.

اونجا فهمیدند که همه چی خداست. یکی از خوانندگان غربی که مسلمان شده میگفت:همه چی داشتم ،هیچ نوع کمبودی از لحاظ مادی نداشتم و خواننده محبوب و مطرحی بودم ولی هیچ وقت احساس آرامش رو تو زندگی نداشتم تا اینکه با دین اسلام آشنا شدم و آرامش گم شدمو تو این دین پیدا کردم.

خلاصه اینکه سطح سواد و مدرک برای فهمیدن و درک کردن ملاک نیست بلکه شعور ،انسانیت و عقل سلیم هست که میتونه انسان رو به جایی برسونه که بجز خدا نبیند.

ما انسانها گاهی برای یه مسئله پیش پا افتاده اینقدر دل میسوزونیم که بیا و ببین ، ولی جایی که باید از بی محل کردن موضوعی دلمون درد بگیره ، کاملا بی تفاوت میشیم وحتی مواقعی علیه اون موضوع نطق می کنیم.

خانمی رو دیدم داشت آشپزی می کرد،دوستش کنارش ایستاده بود،یکدفعه با لحن معترضی به آشپز گفت:اینو نریز تو غذا بد مزه میشه،آشپزه گفت: من دوست دارم غذام این طعم رو داشته باشه،دوست معترض با لحنی تندتر گفت:با این کارت اصالت غذا رو ازش میگیری و…..

ولی اون خانم نمی دونست با این بدحجابیش،اصالت زن مسلمان رو از خودش میگیره.

آنقدر که نگران اصالت غذا بود، نگران پایمال شدن اصالت خودش نبود،نگران نبود از آن اصالتی که خدا به او داده بود و او با دست خود لگد مالش کرده و به قولی تیشه به ریشه خودش زده.

خداوندا ما را بینا به عیوب خودمان نما….

                                                      امام علی (علیه السلام)می فرمایند:

     آنکه لغزش خود را ببیند لغزش دیگران در نظرش کوچک جلوه خواهد کرد.        غررالحکم:ج5،ص362